Kwakel(brug)

Een kwakel, ook wel kwakkel of til genoemd, is een kleine, hoge en smalle voetgangersbrug, over een vaart of sloot, vaak aan weerszijden voorzien van trappen.

Nadere omschrijving

Een kwakel of quakelbrugge is volgens het Middelnederlands handwoordenboek een smal en hoog trapbruggetje. Een simpel bruggetje voor voetgangers, dat de mensen in staat stelde om van hun huis of boerderij op de doorgaande weg te komen. Dergelijke bruggen kwamen in het verleden veel voor, omdat in die tijd het vervoer over water belangrijker was dan het vervoer over de weg en er op deze manier een vaartuig met hooi, groente e.d. onderdoor kon.
Etymologisch gezien acht men het woord Kwakel of Kwakkel verwant met wankel in de zin van onvast of onbestendig. (vergelijk: kwakkelwinter). Kwakels worden dus benoemd als wiebelige bruggetjes. Het dorp De Kwakel in Noord-Holland is naar zo'n kwakel genoemd.

Modern voorbeeld van een kwakelbrug

Literatuurverwijzing

• Oosterhof, J (Red), 1998, Bruggen in Nederland 1800-1940, Bruggen van beton, steen en hout,  Nederlandse Bruggen Stichting p/a Walburg Pers, Zutphen