Pijler

Ondersteuning van de bovenbouw van een brug.

Nadere omschrijving

Een pijler is het verticale ondersteunende deel van een brug op de plaatsen waar deze niet op een landhoofd rust. Een pijler brengt de belasting van de bovenbouw over op de fundering.
Pijlers werden vroeger van steen gemaakt, maar zijn tegenwoordig vaak van beton of staal.
Beton is uitstekend in staat om drukkrachten op te nemen, is goed bestand tegen corrosie door bijvoorbeeld zout water en is veelal goedkoper dan staal en wordt daarom vaak toegepast.
De maximale hoogte van een pijler is in theorie bijna onbegrensd; op dit moment bezit het Viaduct van Millau in Frankrijk de hoogste pijlers ter wereld met een hoogte van 343 meter.
De vormgeving boven maaiveld van een pijler heeft een ontwikkeling doorgemaakt van eenvoudige ronde kolommen naar die met wanden. Een belangrijke reden hiervoor is dat daarmee de kwetsbaarheid voor aanrijdingen wordt verkleind.
Bij rivierpijlers moet mogelijke uitschuring van de bodem zoveel mogelijk worden voorkomen. Een pijler in een rivier met een grote stroomsnelheid dient daarom een goede hydraulische vorm te krijgen om zo weinig mogelijk de ligging van de rivierbodem te beïnvloeden. Rondom dergelijke pijlers wordt veelal een bestorting aangebracht.

De brug over het Haringvliet bij Numansdorp met (rivier)pijlers

Literatuurverwijzing

• Oosterhof, J (Red), 1998, Bruggen in Nederland 1800-1940, Bruggen van beton, steen en hout,  Nederlandse Bruggen Stichting p/a Walburg Pers, Zutphen
• Binkhorst, H., Hoonaard, J. van den, Manhoudt, J., Remery, F. (Red), 2009, Bruggen in Nederland 1950 -2000, Nederlandse Bruggen Stichting p/a Walburg Pers, Zutphen
• Blankenstein, E. van, Hoonaard, J. van den, Remery, F., Spits, P.  (Red), 2012, De Nederlandse Brug 40 markante voorbeelden, Nederlandse Bruggen Stichting en Thoth, Bussum
• Klooster, H.P., Bakker, M.M., Coelman, B.H. (red), 2004, Bruggen, Visie op architectuur & constructie, Nederlandse Bruggen Stichting p/a Stichting Matrijs, Utrecht